بازی در ورزشگاه آزادی برگزار می شود. دیدار با امارات یک انتخاب بجا و سنجیده بود تا لااقل اسکلتی ظاهری از سوریه را در مقابل بازیکنان قرار دهیم، هر چند سوری ها از نظر فیزیکی و قدرت بدنی به مراتب از اماراتی ها قویترند، ضمن اینکه همیشه خشونت بخشی از فوتبال آنها بوده است. سوریه این روزها و دوران، قدرت گذشته را ندارد.
روزگاری در رده نوجوانان و جوانان و حتی بزرگسالان با بهره گیری از مربیان روسی برای خود دارای موقعیت و جایگاهی در آسیا بود، اما امروز از شتاب فوتبال آسیا و تیمهایی چون ژاپن، کره، ایران، عربستان و حتی تایلند عقب مانده اند. امروز شرایط فوتبال ما با سوریه همسان نیست و فاصله عمیقی در این رشته بین دو کشور وجود دارد.
در پدیده هایی چون فوتبال این عقب ماندگی ها به راحتی جبران نخواهد شد. هندوستان یک مثال زنده است. کشوری که قدرت اول فوتبال در دهه پنجاه بود و برای اولین بار در قاره بزرگ فوتبال را جریان بخشید، امروز در رده کشورهای رده سوم هم جایگاهی ندارد.
این مقدمه از آن جهت آمد که بدانیم با چه کشوری و چه فوتبالی طرف هستیم. فوتبال ما در کلاسی به مراتب بالاتر از سوریه قرار دارد. به لژیونرهای ما نگاه کنید، همین مساله کافی است تا کیفیت فوتبال ما را نسبت به سوریه از یکدیگر تفکیک کنید. فوتبال ما در سطح ملی و باشگاهی این روزها با سوریه فاصله پیدا کرده است.
سوریه در گروه B بازیهای مقدماتی دو بازی انجام داده است. در دمشق با دو گل مغلوب کره جنوبی شد و در تایپه چهار بر صفر بر تایوان غلبه کرد. به همین دلیل مربی صرب خود میلوسلاو راینویچ را کنار گذاشت. بحران فعلی فوتبال سوریه برای آنها تازگی ندارد. فعلا تیم سوریه زیر نظر کاپیتان خود رأفت محمد به تمرینات ادامه می دهد تا یک مربی خارجی معرفی شود.
سوریه در خط حمله یک بازیکن خطرناک به نام زیاد شابو دارد که ضربه های شوت او بسیار قوی و دقیق است. او در مقابل تایوان دو گل از چهار گل تیمش را به ثمر رساند.
فیراس خطیب نیز دومین بازیکن خط حمله سوریه است. او ضربه های سر خوبی دارد و سرعت لازم را نیز برای فرار به عمق داراست.
در خط میانی نیز جهاد الحسین بازیکن طراح و سازنده سوریه به حساب می آید. رضوان اظهر نیز دروازه بان با تجربه ای است، اما دارای اشتباهات فاحش روی خروج و جاگیری است. رأفت محمد، مجید حمسی، محمد ایستابلی، آناس خوجا و عبد داکا پنج مدافع سوریه هستند. جهادالحسین، محمود علامنا، یحیی الراشد نیز سه بازیکن خط میانی اند و در مهاجم آنها نیز زیاد شابو و فیراس خطیب خواهند بود.
بدیهی است، در مقابل چنین تیمی که کاملا دفاعی و فشرده بازی می کند باید بازی باز در کناره های خط طولی را انجام داد و آنها را از یکدیگر جدا نمود تا فضای لازم را برای رسوخ در مرکز دفاعی آنها اتفاق بیفتد. بازی با امارات امیدوارکننده بود، اما هنوز مهره های ثابت در پست های مختلف شناخته نشده اند که در این باره روز شنبه خواهیم نوشت.
بازی در ورزشگاه آزادی برگزار می شود. دیدار با امارات یک انتخاب بجا و سنجیده بود تا لااقل اسکلتی ظاهری از سوریه را در مقابل بازیکنان قرار دهیم، هر چند سوری ها از نظر فیزیکی و قدرت بدنی به مراتب از اماراتی ها قویترند، ضمن اینکه همیشه خشونت بخشی از فوتبال آنها بوده است. سوریه این روزها و دوران، قدرت گذشته را ندارد.
روزگاری در رده نوجوانان و جوانان و حتی بزرگسالان با بهره گیری از مربیان روسی برای خود دارای موقعیت و جایگاهی در آسیا بود، اما امروز از شتاب فوتبال آسیا و تیمهایی چون ژاپن، کره، ایران، عربستان و حتی تایلند عقب مانده اند. امروز شرایط فوتبال ما با سوریه همسان نیست و فاصله عمیقی در این رشته بین دو کشور وجود دارد. در پدیده هایی چون فوتبال این عقب ماندگی ها به راحتی جبران نخواهد شد.
هندوستان یک مثال زنده است. کشوری که قدرت اول فوتبال در دهه پنجاه بود و برای اولین بار در قاره بزرگ فوتبال را جریان بخشید، امروز در رده کشورهای رده سوم هم جایگاهی ندارد.
این مقدمه از آن جهت آمد که بدانیم با چه کشوری و چه فوتبالی طرف هستیم. فوتبال ما در کلاسی به مراتب بالاتر از سوریه قرار دارد. به لژیونرهای ما نگاه کنید، همین مساله کافی است تا کیفیت فوتبال ما را نسبت به سوریه از یکدیگر تفکیک کنید. فوتبال ما در سطح ملی و باشگاهی این روزها با سوریه فاصله پیدا کرده است. سوریه در گروه B بازیهای مقدماتی دو بازی انجام داده است.
در دمشق با دو گل مغلوب کره جنوبی شد و در تایپه چهار بر صفر بر تایوان غلبه کرد. به همین دلیل مربی صرب خود میلوسلاو راینویچ را کنار گذاشت. بحران فعلی فوتبال سوریه برای آنها تازگی ندارد. فعلا تیم سوریه زیر نظر کاپیتان خود رأفت محمد به تمرینات ادامه می دهد تا یک مربی خارجی معرفی شود. سوریه در خط حمله یک بازیکن خطرناک به نام زیاد شابو دارد که ضربه های شوت او بسیار قوی و دقیق است. او در مقابل تایوان دو گل از چهار گل تیمش را به ثمر رساند.
فیراس خطیب نیز دومین بازیکن خط حمله سوریه است. او ضربه های سر خوبی دارد و سرعت لازم را نیز برای فرار به عمق داراست.
در خط میانی نیز جهاد الحسین بازیکن طراح و سازنده سوریه به حساب می آید. رضوان اظهر نیز دروازه بان با تجربه ای است، اما دارای اشتباهات فاحش روی خروج و جاگیری است. رأفت محمد، مجید حمسی، محمد ایستابلی، آناس خوجا و عبد داکا پنج مدافع سوریه هستند. جهادالحسین، محمود علامنا، یحیی الراشد نیز سه بازیکن خط میانی اند و در مهاجم آنها نیز زیاد شابو و فیراس خطیب خواهند بود.
بدیهی است، در مقابل چنین تیمی که کاملا دفاعی و فشرده بازی می کند باید بازی باز در کناره های خط طولی را انجام داد و آنها را از یکدیگر جدا نمود تا فضای لازم را برای رسوخ در مرکز دفاعی آنها اتفاق بیفتد. بازی با امارات امیدوارکننده بود، اما هنوز مهره های ثابت در پست های مختلف شناخته نشده اند که در این باره روز شنبه خواهیم نوشت.
